Notulen openbare opstartvergadering S.R.K.

Op woensdag 20 oktober heeft de openbare opstartvergadering plaatsgevonden bij De Zeven Zusters. Lees hier de notulen:

https://denhaaykaant.nl/wp-content/uploads/2021/10/20_10_2021_NotulenOpstartvergadering-2.pdf

Prinsenbal 13-11-2021

Wie wordt de nieuwe prins(es) van Den Haaykaant of blijft het prins Odert oit de Schaans? 

We zullen het te weten komen op zaterdag 13 november 2021. De Schipper zal zijn deuren openen om 16 uur, het programma van de S.R.K. start om 18.30 uur. De deuren sluiten om 00:00 uur. 

Door de aanwezigheid van de Schaans on Tour is er een mogelijkheid om eten te halen.  

De kaarten zijn uitverkocht!

Deze kunnen van 28 okt t/m 31 okt opgehaald worden bij de Schipper.

Let op: coronatoegangscheck zal van toepassing zijn.  Mochten de maatregelen veranderen dan zullen wij mogelijk op dat moment wijzigingen aanbrengen in ons programma. Hierover zal tzt gecommuniceerd worden.

IN MEMORIAM: PATRICK MARCELISSEN (1980-2021)

Gisterochtend (zondag 22-8-2021) bereikte ons het meer dan trieste bericht dat één van ons er niet meer is. Patrick Marcelissen. Een groot Rauwdauwer in de letterlijke én figuurlijke zin. Een Rauwdauwer ook van vóór het 1e uur.

Als geboren Fèrse ging hij in de jaren ‘90 naar de LTS in Geertruidenberg. Daar leerde hij ons kennen. Zijn vader René trainde op dat moment de B-jeugd van VV Raamsdonk en zodoende kruisten onze wegen elkaar. Via zijn moeders kant was Raamsdonk al lang geen onbekend terrein meer. Opa en oma De Wijs woonden in de Raadhuisstraat en daar was Patrick meer dan eens te vinden. Voetbal, licht & geluid en carnaval bepaalden op dat moment zijn leven.

In Januari 1997 werden de koppen bij elkaar gestoken. Zo’n carnavalsvereniging; dat wilden wij ook. Patrick voorop. Samen met Daan van der Pluijm en Marcel Timmermans moest er een wagentje gebouwd gaan worden. Op het onderstel van een ouwe aanhanger werd er in de schuur van Peter Timmermans vol ambitie begonnen aan een heuse carnavalswagen. Elke avond bouwden de jongelui aan hun wagen. Bouwen kan hierbij beter tussen aanhalingstekens geplaatst worden want veel had het niet om het lijf. Een oud bureau, een strooi-pop gemaakt van een moembakkes en een overall werden een toog en een kastelein. De twee tapkranen van aluminiumfolie maakten ons café compleet.

Indrukwekkend was het wagentje allerminst. De hoeveelheid gegeten snacks en het gedronken bier was dat dan weer wel. Maar niets kon de gemaakte puinhoop overtreffen. De hele schuur was omgetoverd tot één grote ravage. Een zwijnenstal op de grond en de verfspatten tot op het plafond. Toen opa Rinus de Wijs vlak voor carnaval poolshoogte kwam nemen bromde gastheer Peter Timmermans ‘un stel rauwdauwers, dè zènt’.

Dát bleek het laatste puzzelstukje. Vol trots kalkten wij de geuzennaam Rauwdauwers op ons karreke. Het resultaat wat we reden in de Raamsdonkse optocht haalde de overlevering niet. Het bedrag van fl.150,- wat we kregen voor het niet rijden van de Veerse optocht dan weer wel. De ambitiebal was geklapt en met een smoes dat onze as gebroken was meldden we ons af voor de optocht op zondag. Toen we toch op de prijsuitreiking moesten komen kregen we de pechprijs. Een bedrag van honderdvijftig gulden in een grote enveloppe. We konden ons geluk niet op en werden liederlijk dronken.

Een goed half jaar later werd bij René Marcelissen in de achtertuin dan officieel CV de Rauwdauwers opgericht. De selectie van de B-jeugd aangevuld met vrienden werd het ledenbestand en vol enthousiasme gingen we aan de gang. Hier was Patrick vanaf de eerste dag een kartrekker. Het was nooit groot genoeg. Het kon altijd gekker en het moest altijd meer. Als (toen nog) chauvinistische Faant bleek hij bovendien stronteigenwijs en gezegend met een oersterke wil. Wat hij in de kop had, had ie zeker niet in de kont. Hij kon dan ook alles, en wat hij nog niet kon leerde hij zichzelf aan. En altijd met vader René en moeder Bep die hem overal mee hielpen. Wij begonnen van hem te houden en hij van ons. En van ons dorp.

In de loop der jaren werd Patrick een echte Haaykaanter. Hij ging bij ons op de voetbal. Kreeg bij ons verkering en kwam tenslotte in ons dorp wonen. Er zijn niet genoeg letters in het alfabet om de vele avonturen die wij met hem beleefden te beschrijven. Soms waren we euforisch van vreugde. Zoals in 2000 toen we 1e werden bij de Kleine Wagens in Raamsdonk én bij de Regiowagens in Raamsdonksveer én als allereerste Haaykaantse CV de Gemeenteprijs wonnen. Of in 2003 toen we met onze Mexicanenwagen onze enige 1e prijs wonnen bij de Grote Wagens. Hoewel ‘we doen het samen’ zo’n beetje onze lijfspreuk is en was, was het aandeel van Patrick hierbij gigantisch.

Veel vaker waren er tranen van verdriet. Tranen om weer een 2e of 3e  prijs. Patrick uitte zich dan niet makkelijk maar de teleurstelling spatte er dan af. Er waren dan twee opties: of heel de avond nurken in het café, óf vroeg naar huis. Patrick verdween dan als een dief in de nacht en ging te bed. Om het vervolgens een jaar later weer te gaan proberen. Met hernieuwde energie moest het weer groter en gekker dan het jaar ervoor.

In 2011 vierde de carnavalsstichting SRK haar 33-jarig bestaan. Speciaal voor dit feest werd er een werkgroep opgezet. Zonder twijfel meldde Patrick zich hierbij aan. Wij hielden ons hart vast. Meer dan eens eindigden onze eigen clubdagen met een briefje in de bus dat het weliswaar een geweldig feest was geweest maar dat er nog wel bijgelapt moest worden want het budget bleek niet toereikend. Ook dan was het bij Patrick nooit groot en nooit gek genoeg. Dat moest wat worden om met deze snoeshaan een feest te organiseren voor het hele dorp.

Het werd een succes. Het hele dorp van jong tot oud vierde een geweldig feest wat duurde van ’s morgensvroeg tot ’s avonds laat. ‘Onze’ Patrick bleek binnen de werkgroep een gewaardeerde kracht, en kort na dit feest nam hij plaats in het bestuur van de SRK. Eind 2012 volgden wij hem. Er moest een nieuwe prins komen en bovendien kon het SRK bestuur wel wat mankracht gebruiken. Het idee kwam van Thomas van der Pluijm. De Rauwdauwers werden de raad, Marcel Timmermans werd prins én wij zouden ons met een aantal personen aansluiten bij het bestuur. Het werd een prachtig één-tweetje en wederom gold het adagium dat het nooit groot of gek genoeg was.

Toen wij ons na drie mooie jaren terugtrokken bleef Patrick achter in het bestuur. Met de nieuwe structuur van werkgroepen en commissies bleef een enkeling van ons verbonden aan de SRK, maar als Rauwdauwers moesten we door. Patrick bleef lid tot na ons 22-jarig jubileum in 2019. Daarna gaf hij aan zich volledig op de SRK te gaan richten. Smeekbedes haalden niks uit, zijn besluit stond vast. Zo was hij ook. Het was zwart of wit, maar nooit grijs. En ergens voelden wij wel aan dat zijn ambities elders lagen. Dat hij zijn ei beter kwijt kon bij de SRK. Bij het organiseren van evenementen met alles erop en eraan.

Het was dan misschien een beetje uit het oog, maar nooit uit het hart. Wanneer hij ons nodig had waren wij er voor hem, en wanneer wij hem nodig hadden was hij er voor ons. Onvoorwaardelijk. Exemplarisch was het moment dat penningmeester Thomas hem belde met de vraag of hij wel echt gestopt was met de Rauwdauwers. ‘Ja’ zei hij. Vervolgens vroeg Thomas hem waarom hij dan toch contributie had betaald voor het nieuwe jaar. ‘Oh ja, ik ben rustend lid geworden’. Een categorie die wij tot dan toe nog niet hadden in ons ledenbestand.

Met zijn drive en overredingskracht was hij een bijzonder figuur en al snel maakte hij ook als SRK voorzitter naam en faam. Zonder aanziens des persoons en vaak als olifant in een porseleinkast. Op het gemeentehuis ging niet altijd de vlag uit als hij op bezoek kwam. ‘Dan doen wij het zelf wel’ was een gevleugelde uitspraak wanneer hij zijn zin niet kreeg of als zijn ideeën bleven hangen in het web van de bureaucratie. Maar hij kreeg het ook altijd voor elkaar. En nooit alleen.

Hij kreeg hulp van jan en alleman want een verbinder was hij ook. De voorbeelden van mensen van buitenaf die hij aan onze carnaval wist te binden zijn talrijk. Of het nou was voor het Slotfest, het Prinsenbal of Heel Den Haaykaant Lacht: van heinde en verre kwamen de mensen helpen en nog belangrijker: het jaar erna kwamen ze weer terug. Tijdens Haaykaant-TV afgelopen jaar zijn er vriendschappen gesmeed voor het leven, en het dorp droeg hem na deze carnaval op handen.

Als echtgenoot van Ilona, vader van Sam en Puck, zoon van René en Bep en als voorzitter van de SRK kwam er gisterenochtend veel te vroeg een einde aan zijn leven. Hij was inmiddels collectief bezit van het hele dorp maar hij blijft tot in de eeuwigheid een Rauwdauwer.

Patrick, vriend, het ga je goed. En als het waar is dat het in de hemel altijd carnaval is dan hebben ze er nu een top-organisator bij. Het kan altijd groter en gekker. Leef je uit en ooit zien we je weer.

Samen lachen, samen huilen

Motto carnaval 2022 Den Haaykaant bekend

Enige tijd na carnaval wordt er natuurlijk weer vooruit gekeken naar het komende carnavalsjaar. En in het geval van carnaval op Den Haaykaant betekent dat, vooruit kijken naar het jaar waarin de Stichting Raamsdonkse Karnaval (SRK) 44 jaar bestaat. Wat natuurlijk in de carnavalstraditie een bijzonder jubileumjaar is.  

Direct na carnaval 2021 kon men nieuwe motto’s aandragen. Uit alle inzendingen is een selectie gemaakt van 4 motto’s waarop gestemd kon worden. Via papieren stembiljetten, maar ook via een digitale stemmogelijkheid is er een keuze gemaakt!

Uiteindelijk zijn de meeste stemmen (54%) gegaan naar het motto: Wai hebbe wè te viere

Wat natuurklijk een erg passend motto is bij het komende carnavalsjaar. De SRK is benieuwd naar de ideeën van de deelnemers aan de carnavalsoptocht van 2022.

Nu het motto bekend is kan er voorzichtig ook weer verder vooruit gekeken en gestart worden met de voorbereidingen op carnaval 2022. Als er nieuws is zal de SRK dat melden via de diverse informatiekanalen. 

Mottoverkiezing 2022

Er waren maar liefst 39 motto’s ingestuurd dit jaar. Bedankt voor alle ingestuurde motto’s! Op basis van alle ingestuurde motto’s is een shortlist gemaakt. Op weg naar het 44 jaar bestaan, zitten we al helemaal in de vieren, dus de keuze bestaat uit onderstaande 4 motto’s.

Vanaf nu kan er gestemd worden via onderstaande stemknoppen! Daarnaast is het mogelijk om vanaf woensdag ook een stemformulier in te vullen bij de lokale winkels.
Stemmen op uw favortiete motto voor carnaval 2022 kan tot en met 17 april 12:00!

Het winnende motto wordt in mei 2021 via onze Facebook pagina (https://www.facebook.com/srk.raamsdonk) bekend gemaakt.

This poll is no longer accepting votes

Wat is uw favoriete motto voor carnaval 2022?

Wat wordt het motto voor 2022?

Carnaval 2021 is nog maar net achter de rug en we zijn al weer bezig met het volgende carnavalsjaar.
Het motto “Wai maoke wè klaor” heeft afgelopen carnaval door de pandemie extra lading gekregen, want wat is er toch veel moois ‘klaar gemaakt’ door iedereen in ons mooie dorp!

Volgend jaar is er hopelijk weer een ‘normaal’ carnaval met optocht, open horeca en uiteraard gaan we weer van alles met elkaar neerzetten. Maar onder welk motto gaan we carnaval 2022 vieren?

Stuur nu al je suggesties in via onderstaande velden. Insturen kan tot en met zondag 28 maart. Daarna zal de S.R.K. op basis van alle inzendingen een shortlist maken en kan er vanaf het paasweekend gestemd worden op je favoriete motto voor carnaval 2022.

Laat je creativiteit lekker gaan, maar gebruik vooral ook de volgende tips:

  1. Niet te lang!
  2. Motto’s op den Haaykaant worden in dialect geformuleerd
    Let op West-Brabantse spelling. Gebruik ao ipv oa. Dus jaor en geen joar.
  3. Motto’s bevatten geen ‘dominante’ zelfstandige naamwoorden
  4. Er worden geen motto’s gebruikt die als eens op den Haaykaant zijn gebruikt.